De plasticvervuiling van rivieren en oceanen wordt elke dag erger. PSF’s Jeroen Dagevos vertelt Nu.nl dat de situatie dramatisch is: “We zijn op het punt dat toekomstige generaties blijven zien hoeveel plastic wij gebruikten.” Dit geldt niet alleen voor het plastic in het water, maar ook voor plastic in ons lichaam, wat inmiddels wordt gelinkt aan kanker, auto-immuun problemen en onvruchtbaarheid.
Dagevos benadrukt: ”Het is een wereldwijd probleem, dat vraagt om wereldwijd onderzoek en een wereldwijde aanpak.”
Die wereldwijde aanpak komt langzamerhand op gang met de ‘Global Plastic Treaty’ georganiseerd door de VN. De lidstaten zijn nu 3 keer bijeengekomen en zullen in april 2024 (INC4) verdere beslissingen maken in Ottawa, Canada. Hier komen hopelijk dit jaar bindende afspraken uit op globaal niveau.
Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan, want er vindt zich een heuse strijd plaats tussen verschillende landen. Er zijn de zogenoemde ‘low ambition coalition’ bestaande uit olieproducerende landen en de landen met ‘high ambition’ die strenge maatregelen willen invoeren, geleidt door Noorwegen en Rwanda. Dagevos legt uit: “Landen met veel olie willen weinig regels en geen productiestop op plastic. Ze willen dat de olie wordt gebruikt voor nog meer plasticproductie, omdat de auto-industrie steeds elektrischer wordt.”
Het is een complex probleem, waar niet één oplossing voor te verzinnen is, maar Dagevos ziet vooral het probleem in de productie en de toenemende hoeveelheid van deze productie. Dat moet aan banden worden gelegd. Zeker omdat we nu een groot deel van ons plastic afval exporteren naar andere landen.
Europa heeft niet de voorzieningen om het plastic afval te verwerken en dus wordt het op boten verscheept naar landen als Turkije, Vietnam en Maleisië, waar het ook niet goed verwerkt kan worden en zo makkelijk in rivieren verdwijnt. Over dit schandaal heeft Plastic Soup Foundation dit rapport uitgebracht.
