De plastic etende rups van de grotere wasmot is in staat om polyethylene, de meest voorkomende vorm van plastic, af te breken.
De plastic-etende rups van de grotere wasmot is in staat om polyethylene, de meest voorkomende vorm van plastic, af te breken. Onderzoekers ontdekten dit per toeval toen ze de rupsen in een plastic zak plaatsten. De resultaten verschenen onlangs in het vakblad
Current Biology.
Elke minuut worden er wereldwijd twee miljoen plastic zakken gebruikt. De meeste van deze zakken worden binnen 20 minuten weggegooid en eindigen op een stortplaats of in het milieu. De plastic-etende rupsen, die vaak als visaas worden gebruikt, zetten polyethylene om in ethyleenglycol, een kleur- en geurloos vloeistof dat als antivries kan worden gebruikt. De gaten begonnen 40 minuten na het plaatsen van honderd rupsen in de zak te verschijnen. Twaalf uur later was er 92 milligram polyethylene verbruikt.
Dat is aanzienlijk sneller dan enig ander organisme dat in staat is om plastic af te breken, zoals bepaalde bacteriën en schimmels. Deze organismen hebben ongeveer drie tot vier maanden nodig voordat het afbraakproces zichtbaar wordt. Het is nog onduidelijk of de rups het plastic zelf verteert of dat bepaalde stoffen in de darmflora van het dier verantwoordelijk zijn.
De wetenschappers denken dat de plastic-etende rupsen in staat zijn om polyethylene af te breken vanwege hun leefomgeving in bijenkorven en hun natuurlijke dieet van bijenwas. De opbouw van deze koolstofketens is eigenlijk vergelijkbaar met de ‘ruggengraat’ van polyethylene. Volgens de onderzoekers zijn de plastic-etende rupsen echter niet de oplossing voor de plasticvervuiling. De verrassende onderzoeksresultaten kunnen echter ideeën opleveren voor toekomstige biotechnologische toepassingen.