In 1997 zeilde kapitein Charles Moore van Hawaii naar Zuid-Californië. Daar, midden op de Grote Oceaan en ver van de bewoonde wereld, zag hij telkens stukjes plastic langs zijn boot drijven. Later keerde hij terug om nader onderzoek te doen. Hij wist toen nog niet dat hij een van ’s werelds grootste milieurampen had ontdekt. Dat plastic bleek niet alleen te drijven, maar ook te zweven in het water. En het ging niet alleen om grote stukken, maar vooral om uiteengevallen stukjes plastic. Moore noemde dit verschijnsel de plastic soup, de term die nu overal gebruikt wordt.
Nooit meer op te ruimen
In de jaren negentig van de vorige eeuw had nog niemand van de plasticsoep gehoord. Nu is plasticsoep dagelijks in het nieuws. Dat heeft belangrijke oorzaken. Plastic werd na de Tweede Wereldoorlog razend populair en nog steeds produceren we elk jaar meer dan het jaar ervoor. Al het plastic dat sindsdien in het milieu terecht is gekomen, is daar nog aanwezig. Door verwering, zonlicht en golfslag valt groot plastic uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het verdwijnt nooit. De concentratie van plastic en vooral microplastics neemt dus toe. Terwijl het probleem twintig jaar geleden nog nauwelijks zichtbaar was, is er inmiddels geen plek meer op de wereld waar je geen plastic aantreft. De conclusie dringt door dat de plasticsoep nooit meer op te ruimen valt.
In de jaren negentig van de vorige eeuw had nog niemand van de plasticsoep gehoord. Nu is plasticsoep dagelijks in het nieuws. Dat heeft belangrijke oorzaken. Plastic werd na de Tweede Wereldoorlog razend populair en nog steeds produceren we elk jaar meer dan het jaar ervoor. Al het plastic dat sindsdien in het milieu terecht is gekomen, is daar nog aanwezig. Door verwering, zonlicht en golfslag valt groot plastic uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het verdwijnt nooit. De concentratie van plastic en vooral microplastics neemt dus toe. Terwijl het probleem twintig jaar geleden nog nauwelijks zichtbaar was, is er inmiddels geen plek meer op de wereld waar je geen plastic aantreft. De conclusie dringt door dat de plasticsoep nooit meer op te ruimen valt.
Overal
De plasticsoep is overal, al werd er eerst nog gedacht dat er alleen midden op de oceaan een probleem was. Mensen konden gemakkelijk denken er zelf geen hinder van te ondervinden. Inmiddels weten we beter en is veel meer kennis opgedaan. We weten onder andere:
De plasticsoep is overal, al werd er eerst nog gedacht dat er alleen midden op de oceaan een probleem was. Mensen konden gemakkelijk denken er zelf geen hinder van te ondervinden. Inmiddels weten we beter en is veel meer kennis opgedaan. We weten onder andere:
- dat de plasticsoep zich overal manifesteert, ook in binnenwateren en op land;
- dat ook landbouwgrond vervuild is met microplastics;
- en dat er microplastics in de lucht zitten die we inademen
